ben ik nog niet geweest. Maar natuurlijk ken ik de Chinese muur. Een straf exploot. De Chinezen hebben intussen niet stilgzeten, en omdat ze zo van bouwen houden, staat het in Peking, en daar niet alleen, vol met wolkenkrabbers waar wij van achterover zouden vallen. Verder inlands is er woestijn. Veel woestijn. En als het stormt durft er wel eens stof en zand tot helemaal in Peking waaien.
Veel stof. Veel zand. Van een foto van wolkenkrabbers in een gele smoglucht wordt niemand blij. Extreem ongezond om daarin rond te wandelen. Maar daar gaan de Chinezen nu iet aan proberen te doen: ze gaan de Grote Groene muur bouwen langs de stadsgrenzen: miljoenen bomen gaan ze planten, om de schade van de zand en stofstormen te verminderen. Nu is de vraag: gaat die Groene muur binnen een aantal jaar ook vanaf de maan te zien zijn? In ieder geval: als de Chinezen iets doen, doen ze het grondig, en rap. Ik hou het Groene Nieuws uit China dus goed in het oog.
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
Ilse EelenBomen en ik, dat is een love story. Ik woon in Heist op den Berg. Tussen hazelaars, eiken, appelaars, en één sequoia. Archieven
January 2024
Categorieën
All
|