Een hazelaar mag dan al een onopvallende boom zijn, in onze tuin zorgde die al voor veel jolijt. Op de hazelaar komt steevast een eekhoorn af. Die verzamelt de nootjes en stopt ze in de grond voor later gebruik. Wij genieten van sierlijke spurtjes en sprongetjes over het gazon en van boom naar struik naar grond en terug. Elke keer de eekhoorn aan het werk is in onze tuin. In deze tijd van het jaar is dat bijna dagelijks. Je wordt die pluimstaartbeestjes nooit beu.
Een hazelaar is makkelijk terug te snoeien zonder zware apparatuur of kennis. Groeit snel maar wordt nooit super hoog. Zorgt snel voor een mooi zichtscherm tegen inkijk van buren. Vorige woensdag zag ik twee eekhoorns de spar vlak bij de hazelaar op en af spurten. Ze achtervolgden mekaar op en af de boom. Een paar meter verderop keek de kat van de buren toe, een eekhoorn lustte ze wel. Dat was eraan te zien. Helaas waren de eekhoorns veel te kwiek en moest ze onverrichterzake afdruipen. Zalig om van vlakbij, buiten op het terras dat allemaal te zien gebeuren. In onze tuin stond al een hazelaar toen we het huis kochten. Maar we hebben er nog bijgezet, voor meer pret...
0 Comments
Marica is vriendin en ex-collega, fotografe, schrijfster van reisgidsen maar vooral: wereldreiziger. Vuurland, Alaska, Australië, China of Tibet? Afrika? Marica was er, en vaak met de fiets, zelfs "gewoon" van thuis vertrokken, op reizen die jaren duurden. Hier zie je haar, en bomen die voor haar een bijzondere betekenis hebben. Ze reisde twee keer naar Madagascar voor de bijzondere Allée des Baobabs: Ze vernoemde ook de Acacia. Die hieronder fotografeerde ze in Mali. Hij doet haar dromen: De Acacia vindt ze prachtig omdat die heel erg fotogeniek is en haar altijd doet denken aan de grote steppes in Afrika, waar je zomaar ook in oog staat met een olifant, giraf of zelfs een leeuw. En in de zonsondergang zien ze er ook fantastisch uit Hieronder zie je dan weer een juniper tree aan de rand van de Grand Canyon. Die ken ik zelf ook, want ik stond vaak, in lente, zomer én herfst aan de rand van de Canyon, en liep er tot beneden. De jeneverboom lijkt op haar, vindt ze zelf. Onder de foto legt ze uit waarom. Zelf zegt ze: het is een kleine boom, die niet gewoon als iedere andere boom recht omhoog groeit, maar zich een weg door het leven kronkelt. Ze kunnen goed tegen droogte en warmte en allerlei extreme omstandigheden. Echte doorzetters. En als iemand een doorzetter is, inderdaad, dan is het Marica wel. Lees meer over haar avonturen in haar boeken zoals haar recentste "Dwaalspoor", over haar recentste fietsreis rond de wereld, bij uitgeverij Elmar of "Fietsen van Walcheren naar de Waddenzee". uit april 2021.
Of kijk naar haar vrij werk op haar website https://maricavandermeer.nl |
Ilse EelenBomen en ik, dat is een love story. Ik woon in Heist op den Berg. Tussen hazelaars, eiken, appelaars, en één sequoia. Archieven
January 2024
Categorieën
All
|