Al is het nog iets te vroeg om ze nu al te zetten. Op mijn dagelijkse wandelingetje van bij mij thuis zag ik al bij vele buren in de straten vlakbij de lichtjes fonkelen. Heel vroeg dit jaar. Sinterklaas zal in de war zijn: moet hij zijn speelgoed droppen bij de boom? Of ergens anders ? Op het keukeneiland misschien? Hoe hou je nu Sint- en Kerstcadeaus uit mekaar?
Vroeger bij mijn ouders kwam de boom pas binnen vlak voor Kerstmis... en ging die al heel snel weer buiten. Soms ging die weer in de tuin en groeide verder. Maar dat kon alleen als de boom maar héél even binnen had gestaan. Binnen is het te warm. Ik hou enorm van de geur van een echte boom, maar ik zet er niet altijd eentje in huis: zo jammer dat die nadien dor op de afvalhoop belandt Wellicht zijn de meeste bomen die nu al staan, kunstbomen. Anders halen ze Kerstmis helemaal niet... Tegenwoordig, door de het zomers en droge lente, krijgen sparren en dennen in de tuin het buiten zelfs al moeilijk. In onze tuin ook: we kochten ons huis met tuin waarin grote naaldbomen stonden als heerlijke schaduwplek om een zomerse hangmat onder te hangen. Maar die naaldbomen begeven het nu één voor één. Jammer... want eer we weer grote bomen hebben, zal het nog even duren... Dit jaar hebben we meer dan anders nood aan gezelligheid thuis. Want we zijn altijd thuis. En versieren is ontspannend. Binnen én buiten. Wie een tuin heeft, kan die ook versieren. Waarom dit jaar geen eetbare boom zetten? Voor het bakken van appelcake of appeltaart. Binnen drie jaar. Van eigen appels. Dan wordt het binnen nog gezelliger, bij de kerstboom. De volgende jaren, als we weer met iedereen samen vieren.
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
Ilse EelenBomen en ik, dat is een love story. Ik woon in Heist op den Berg. Tussen hazelaars, eiken, appelaars, en één sequoia. Archieven
January 2024
Categorieën
All
|