De CEO van Colruyt gaat 12 miljoen bomen planten in Congo. Waarom in Congo? Misschien door een rondje brainstormen: Colruyt, Congo… Het had ook Belgie - Brazilïe kunnen zijn. … Of: Colruyt Colombia… Maar wellicht is er een historische link. Hoed af voor Jef!
0 Comments
"Thank God I'm a country boy", zong John Denver. Maar ik ben een Kempengirl. Einde van de zomer, dan bloeit de heide. Waar je als kind opgroeide, daar ruiken de bomen naar thuis. Als ik dit hieronder zie, dan word ik meteen goedgezind. Zondagse wandeling Langs de Kempische heuvelrug waar je nog bijna buitenaardse mierenhopen aantreft. Kijk: daar word ik blij van:
Een hazelaar mag dan al een onopvallende boom zijn, in onze tuin zorgde die al voor veel jolijt. Op de hazelaar komt steevast een eekhoorn af. Die verzamelt de nootjes en stopt ze in de grond voor later gebruik. Wij genieten van sierlijke spurtjes en sprongetjes over het gazon en van boom naar struik naar grond en terug. Elke keer de eekhoorn aan het werk is in onze tuin. In deze tijd van het jaar is dat bijna dagelijks. Je wordt die pluimstaartbeestjes nooit beu.
Een hazelaar is makkelijk terug te snoeien zonder zware apparatuur of kennis. Groeit snel maar wordt nooit super hoog. Zorgt snel voor een mooi zichtscherm tegen inkijk van buren. Vorige woensdag zag ik twee eekhoorns de spar vlak bij de hazelaar op en af spurten. Ze achtervolgden mekaar op en af de boom. Een paar meter verderop keek de kat van de buren toe, een eekhoorn lustte ze wel. Dat was eraan te zien. Helaas waren de eekhoorns veel te kwiek en moest ze onverrichterzake afdruipen. Zalig om van vlakbij, buiten op het terras dat allemaal te zien gebeuren. In onze tuin stond al een hazelaar toen we het huis kochten. Maar we hebben er nog bijgezet, voor meer pret... Marica is vriendin en ex-collega, fotografe, schrijfster van reisgidsen maar vooral: wereldreiziger. Vuurland, Alaska, Australië, China of Tibet? Afrika? Marica was er, en vaak met de fiets, zelfs "gewoon" van thuis vertrokken, op reizen die jaren duurden. Hier zie je haar, en bomen die voor haar een bijzondere betekenis hebben. Ze reisde twee keer naar Madagascar voor de bijzondere Allée des Baobabs: Ze vernoemde ook de Acacia. Die hieronder fotografeerde ze in Mali. Hij doet haar dromen: De Acacia vindt ze prachtig omdat die heel erg fotogeniek is en haar altijd doet denken aan de grote steppes in Afrika, waar je zomaar ook in oog staat met een olifant, giraf of zelfs een leeuw. En in de zonsondergang zien ze er ook fantastisch uit Hieronder zie je dan weer een juniper tree aan de rand van de Grand Canyon. Die ken ik zelf ook, want ik stond vaak, in lente, zomer én herfst aan de rand van de Canyon, en liep er tot beneden. De jeneverboom lijkt op haar, vindt ze zelf. Onder de foto legt ze uit waarom. Zelf zegt ze: het is een kleine boom, die niet gewoon als iedere andere boom recht omhoog groeit, maar zich een weg door het leven kronkelt. Ze kunnen goed tegen droogte en warmte en allerlei extreme omstandigheden. Echte doorzetters. En als iemand een doorzetter is, inderdaad, dan is het Marica wel. Lees meer over haar avonturen in haar boeken zoals haar recentste "Dwaalspoor", over haar recentste fietsreis rond de wereld, bij uitgeverij Elmar of "Fietsen van Walcheren naar de Waddenzee". uit april 2021.
Of kijk naar haar vrij werk op haar website https://maricavandermeer.nl Ik blijf het lelijke dingen vinden die het landschap verpesten. Maar groen, toch? De link met bomen? Dat stond te lezen in het steengoede tijdschrift 'The Economist' . Onder de foto in 1 alinea samengevat. In windturbines zit vaak hout van de balsaboom in de wieken. Dat is licht maar sterk: een ongewone combinatie. Balsa bomen groeien in het wild in de Amazone. Meer dan 70% van het hout van deze bomen wereldwijd komt uit Ecuador. Door de recente gigantische groei in de bouw van windturbines wereldwijd was er zo veel vraag naar balsa hout dat je kon spreken van een ware 'balsa rush'. Het hout werd goud waard.. Chinese opkopers trokken naar piepkleine dorpjes in de Amazone en boden geld aan inheemse mannen die met de kettingzaag in de jungle 'wilde' bomen wilden vellen. Door de vraag naar 'groene' energie wereldwijd gaan er in de jungle dus bomen weg. Nooit gedacht, toch? Je rijdt in Zweden of Peking met je elektrische auto maar bent mee verantwoordelijk voor ontbossing in Zuid-Amerika. Ze daar omhakken is niét jungle vriendelijk want de impact op de omgeving en de mensen die er leven is groot. En jungle, dat staat voor biodiversiteit. Helemaal wat anders dan monotone boomplantages. Ik hoop dat er nog balsa bomen in de jungle overblijven.
In de schaduw van dit houten levende monument deed ik in juni yoga, en daarna leidde de molenaar ons rond in de gerestaureerde molen. De molenaars malen er nog altijd, en je kan het lekkerste brood bakken met het resultaat van hun activiteit . Klim op de trap op de eerste en derde zondag van de maand tussen 13.00 en 17.00 uur en verbaas je. Meer info: domeinbeddermolen
De Apérol Spritz staat koud! Chemisch oranje en bitter, maar feestelijk en vooral: koud bij dit warme weer. Onze eekhoorn Frits: geen idee waar die uithangt met zo'n warme vacht in dit bikini weer. Maar overal laat hij zijn scheuten, ook verstopt op de foto hieronder. Zalig om nu in de schaduw onder een boom te kunnen kruipen...
Het huis rechts van het grijze staat te koop. Kan niet anders of de immobiliënmakelaar krijgt vragen over de boom bij de buren links. De eik overspant drie huizen en de hele straat. Als je het hebt over een mega boom: dit is er één.
Onaangekondigd bezoek aan de achterdeur deze morgen: Nog nooit een meikever in eigen tuin gespot. Laat staan op het terras. Hij/zij lag ondersteboven met de pootjes te spartelen, dus zette ik de kever behoedzaam recht, en haalde mijn gsm om deze celebrity op beeld te zetten. Wikipedia meldde dat die bruine waaiervormige uitsteeksels aan het hoofd alleen uitgeklapt zijn - en te zien - als een meikever op zoek is naar een partner of eten. Vroeger brachten die beesten veel schade aan in de moestuin, op akkers en aan bomen. Ze kunnen hele eiken, beuken..., en ook fruitbomen in no time kaalvreten. Vooral de vrouwtjes, want de mannetjes eten weinig. Tegenwoordig zijn ze zeldzaam. Dus toch blij met deze terrasklant, want één meikever kan geen kwaad voor onze appelboompjes, toch? Nog maar net stond de kever stevig op zijn pootjes het en hij viel al weer om, en lag daar hulpeloos en sloom te spartelen. Is dat normaal? Was hij/zij nog niet goed wakker? Ochtenddronken? Met mijn telefoon zette ik hem voorzichtig weer recht - nooit gedacht dat ik een gsm als meikever rechtzettingsinstrument zou gebruiken - en toen vloog hij op. Vliegen, las ik even later op wikipedia, doet een kever ook alleen als die op zoek is naar een partner, want voor de rest is dat dier te lui en onhandig. Het is geen kwieke vlieg... eerder een onhandige luierik. Geen wonder dat ze zeldzaam zijn: met veel moeite en vieze stofjes verdelgd door de mens én zelf enigszins lui bij het voortplanten. Blijkbaar kan je er zelfs soep van maken; en die zou een beetje smaken als kreeftensoep. Van één meikever lijkt me dat moeilijk, zelfs als amuse bouche. Wikipedia vertelde alleen over wat zo'n beest allemaal eet. Maar drinkt een kever eigenlijk? Dat stond er niet in. Ik krijg alvast dorst van dit zonnige weer. Zin in mocktails, cocktails, zalige sappen. Of in een fris bier, zoals dit, dat ik even op de foto moest zetten, want bijzonder.... Een toekan is een geweldige vogel. We zagen 'm ooit in het echt, zomaar in het wild, hoog in een boom, in Zuid-Amerika. Bijna te mooi om waar te zijn. Alsof we ineens zelf een natuurdocumentaire terechtgekomen waren. Toekan is ook de naam van een geweldige koffiebar-annex vinylplatenzaak in Heist op den Berg waar je vriendelijk bediend wordt en altijd zalige muziek wordt gespeeld (dit is geen sluikreclame: ik ben gewoon fan!), met een vrolijk terras. Een koffiebar waar dit bier niets mee te maken heeft. Maar toekan is dus ook de naam van dit bier, gebrouwen door Kempenaren uit Mol, met een nobel doel: met de winst bos en natuur kopen. Super idee. Geen idee hoeveel bier die brouwers moeten verkopen voordat ze bos en natuurgebieden kunnen aankopen. Maar goed: intussen hebben wij alvast geen dorst. Heb jij wel grond, maar nog geen bos? Bomen kunnen we bieden - gratis en voor niets : in onze hof schieten in verborgen hoekjes eikjes op, uit eikels die een toekan, pardon, eekhoorn, had verstopt om op te eten, maar dan vergeten was uit de 'kast' te halen. Gisteren vonden we deze tussen een bloembed: Dat heb je met die eekhoorns als mede-bewoners: wij willen courgettes, bloemen en frambozen, zij eiken. Blijkbaar eten meikevers in België graag beuk, maar ook eik. Vlak bij ons terras staat een vrij jonge eik, een nog jonge boom, met een stam van 20 cm diameter. Wie weet was dàt de horeca-gelegenheid waar de terrasganger vandaan kwam, en viel ie om omdat ie teveel gegeten had.
De tuttenboom in Putte: De gemeente Putte is niet de eerste met een tuttenboom, maar misschien wel de eerste met een boom met email adres. Stuur je 'm een mail, dan krijg je in ruil een kaart met groeipapier, waaruit dan weer planten gaan groeien in jouw tuin. Nog nooit gehoord van een tuttenboom? Lees dan hieronder verder in het bericht van de gemeente zelf en je bent helemaal mee. Mooi gezien van Putte..
"Tijdens de gemeenteraad van november 2020 werd in Putte het voorstel goedgekeurd voor een plaatsen van een tuttenboom. Schepen Inge De Bie gaf de opdracht door aan het Huis van het Kind dat onmiddellijk aan de slag gingen. Eerst werd uiteraard het nodige zoekwerk verricht en werd uitgezocht wat zo een Tuttenboom precies inhield. Al snel botsten we op het feit dat de Tuttenbomen die we zagen in andere gemeenten, allemaal gewone bomen waren waarin tutjes werden opgehangen. Als Huis van het Kind en ook vanuit de milieudienst deelden we dezelfde mening: Plastiek in bomen hangen? Dat leek ons geen goed idee. Dit is niet de boodschap die we willen geven aan kleine kinderen.”, stelt Jeroen De Cuyper, de schepen van milieu. Daarom zijn we op zoek gegaan naar een nieuw concept waarin het behoud van de natuur en een stap in de ontwikkeling van een kind een mooie combinatie vormen. Het heeft even geduurd maar we zijn er in geslaagd en apetrots stellen wij hem graag voor: onze Toon de Tuttenboom . Concept Toon De Tuttenboom Claudine Van Hove , coördinator van Huis van het KInd: “We zijn eerst op zoek gegaan naar een geschikte boom. Vervolgens is het totaal concept uitgewerkt waarbij natuurbehoud en het pedagogische aspect de twee basis ingrediënten vormen. Toon is te bewonderen in Grasheide, op het openbaar speelterrein van Kinderopvang De Bolle Boom (Berkenlei - Meester van der Borghtstraat 152). Tutten kunnen worden afgegeven aan Toon, die er zorg voor draagt, veilig binnenin zijn stam. Alle kinderen die hun tutje afgeven kunnen hun foto doorsturen naar : [email protected] en krijgen dan een proficiatkaart toegestuurd. Dit kaartje is geen gewone kaart , maar eentje van groeipapier. Kinderen kunnen dit kaartje in de tuin planten waardoor er weer nieuwe planten groeien. Toon verzamelt alle tutten, zodat ze nergens in de natuur achterblijven. De gemeente engageerde zich om tegen eind 2024, via het bomencharter, 10.000 bomen extra aan te planten. Daarom zullen er jaarlijks enkele kleine Toontjes worden aangeplant in het geboortebos. Verhaal en voorleesboek We zijn nog volop bezig aan een voorleesverhaal over Toon de Tuttenboom. Daarnaast wordt er ook aan een voorleesboek gewerkt. Het verhaal is bijna klaar en de tekeningen krijgen vorm. Aan de boom zal een bord staan met meer info over Toon. Ook zal er een QR code te zien zijn, waar iedereen meteen alle info krijgt of naar het verhaal kan luisteren. Zowel het boek als het luisterverhaal en de aanmaak van het infobord is op dit moment in volle voorbereiding . Burgemeester Peter Gysbrechts “Het moet gezegd worden : er is voor dit project bewust gekozen om dit niet snel snel te organiseren , maar om te kiezen voor een kind - en milieuvriendelijk concept, en dit is volledig uitgewerkt in eigen beheer. Voor ons waren dit de basis ingrediënten." We hebben iets totaal nieuw gecreëerd, iets wat nergens anders te vinden is en vooral wat niet indruist tegen het behoud en respect voor onze natuur. Inge de Bie, schepen van kinderopvang vervolgt: “Wij zijn in eigen huis op zoek gegaan naar mensen die dit project praktisch konden uitwerken, en dat is ontzettend goed gelukt. Een pluim voor alle medewerkers van dit project en in het bijzonder aan Jetty Hoes, Fabienne Haesevoets en Kelly Verbraecken. Zonder hen hadden we nooit dit verbluffend resultaat gekregen!” Jetty, die het gezicht van Toon heeft ontworpen , heeft gekozen voor een materiaal dat een lange houdbaarheidsdatum heeft , tegen alle weersomstandigheden kan en bovendien de echte boom niet aantast of beschadig. Het was een zoeken, zwoegen en wekenlang keihard werken maar het resultaat is gewoonweg prachtig.” Ondertussen kan je hem al gaan bewonderen, of je tut afgeven aan Toon. Neem een leuke foto en stuur hem door. Wij zijn in elk geval heel erg benieuwd naar de reacties van de kinderen. " |
Ilse EelenBomen en ik, dat is een love story. Ik woon in Heist op den Berg. Tussen hazelaars, eiken, appelaars, en één sequoia. Archieven
January 2024
Categorieën
All
|